Rodzice dzieci nieuleczalnie chorych lub ciężko upośledzonych mogą składać wniosek o przyznanie jednorazowego świadczenia z tytułu urodzenia żywego dziecka z ciężkim i nieodwracalnym upośledzeniem albo nieuleczalną chorobą zagrażającą życiu.
Świadczenie to zostało wprowadzone ustawą z dnia 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i ich rodzin „Za życiem” (DZ.U z 2016r., poz. 1860). Ustawa, poza wsparciem finansowym, zakłada również zapewnienie dostępu do informacji w zakresie rozwiązań wspierających rodziny oraz kobiety w ciąży, zapewnienie kobietom w ciąży dostępu do diagnostyki prenatalnej, zapewnienie odpowiednich świadczeń opieki zdrowotnej dla kobiety w okresie ciąży, porodu i połogu, ze szczególnym uwzględnieniem kobiet w ciąży powikłanej oraz w sytuacji niepowodzeń położniczych. Przewidziano również dostęp do poradnictwa w zakresie rozwiązań wspierających rodzinę.
Kto może ubiegać się o świadczenie i jakie warunki należy spełnić?
Świadczenie przysługuje matce, ojcu dziecka, opiekunowi prawnemu dziecka albo opiekunowi faktycznemu dziecka. Tym ostatnim jest osoba, która faktycznie opiekuje się dzieckiem, jeśli wystąpiła do sądu o jego przysposobienie.
Świadczenie przysługuje jednorazowo, w wysokości 4000 zł.
Aby skorzystać ze świadczenia, należy złożyć wniosek w terminie 12 miesięcy od dnia narodzin dziecka.
Do wniosku będzie trzeba dołączyć dwa zaświadczenia lekarskie.
Pierwsze, to zaświadczenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie położnictwa i ginekologii, perinatologii lub neonatologii, stwierdzające ciężkiei nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, powstałe w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu.
Drugie, to zaświadczenie wystawione przez lekarza lub położną potwierdzające pozostawanie pod opieką medyczną nie później niż od 10-tego tygodnia ciąży.
Uwaga!
Wymóg przedstawienia zaświadczenia, potwierdzającego pozostawanie pod opieką medyczną nie później niż od 10-tego tygodnia ciąży, nie dotyczy opiekuna prawnego i faktycznego oraz osoby, która przysposobiła małoletniego.
Rodzic, czy też opiekun nie otrzyma świadczenia, jeśli dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie oraz w przypadku umieszczenia dziecka w pieczy zastępczej, np. w rodzinie zastępczej lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej.